Jo Peters PoëziePrijs 2010

'De gedichten in Namens de ander van Ester Naomi Perquin vertellen vaak hoe het zit of wat er gebeurde: zo betreed je een plein, dit is een samenscholing, ik werd opgebeld door iemand die vroeg of ik Richard was. Alles tamelijk duidelijk, maar in haar melodieus  en soepel in elkaar gezette gedichten is de raadselachtigheid intussen heel groot. Vragen en angsten doen zich stoerder voor dan ze zijn, wat ze lukt omdat ze zo’n stevige verstechnische jas hebben aangekregen.' (fragment juryrapport)