De Grote Poëzieprijs 2016

'De dichtbundel Idyllen van Ilja Leonard Pfeijffer zingt, knarst, fabuleert, droomt en barst uit zijn voegen van een nauwelijks te remmen dichterlijke droom. De dichter koos doelbewust voor de traditionele en bijna vergeten vorm van het klassieke gedicht in rijmende alexandrijnen. Op zich is dit al een poëticale provocatie die een discussie aangaat met de actuele poëzie, ook van hemzelf in eerder werk. Pfeijffer neemt duidelijk afstand van de huidige poëtische mores die resulteren in vaak losse, rijmloze, meestal niet langer dan één pagina lange gedichten. Deze bundel is ook bijzonder en meesterlijk omdat de dichter erin slaagt zowel hoge als lage taalregisters te bespelen. Zonder dat dit afbreuk doet aan de sterke, dwingende verteltrant en metaforische kracht van het geheel. De dichter onderzoekt in Idyllen de poëzie en dat onderzoek neemt bij hem een persoonlijke wending. Ook roept hij in de bundel een idylle op van de klassieke oudheid waarvoor in deze wereld geen plaats meer is. Dit geeft aan het geheel een bittere onderlaag. Hij geeft dit alles vorm in een hoogst persoonlijke, poëtische taal. Hij wilde poëzie schrijven die nieuwe wegen opent, zonder dat ze vervalt in morele verontwaardiging, poëzie waarin hij ook zichzelf de les leest.'  (fragment juryrapport)