'De relatie tussen een moeder en haar zoon is een niet weg te denken thema uit de wereldliteratuur. Hoe belangrijk is Oedipus bijvoorbeeld niet gebleken, zeker nadat Freud met hem aan de haal ging en hem de hoofdrol schonk in een heus complex? En wat te denken van Hamlet die zich in confrontatie met een schedel afvroeg of zijn leven na het verraad van zijn moeder nog wel de moeite waard was? Een meer eigentijdse en misschien ook subtielere aanpak van deze thematiek brengt Adriaan van Dis in Ik kom terug. (…) In deze roman sluit de 98-jarige moeder van de schrijver een deal met haar zoon: zij vertelt hem haar verhaal en in ruil bezorgt hij haar de pillen die een zachte dood garanderen. Samen met haar gaat hij vervolgens op zoek naar de verloren tijd. (…) Ik kom terug boeit vanaf de eerste bladzijden en laat je als lezer nadien niet meer los. Je gaat geheel op in de wereld van de hoofdpersonages, pakt met hen een paar emotionele stroomversnellingen en berust uiteindelijk samen met de schrijver met een zekere gelatenheid in de dood van een moeder. (…) De precieuze beschrijving van de pijn die zowel hem als zijn moeder treft, maakt deze roman uitzonderlijk. Zij doet bekentenissen die ze decennialang voor zich heeft gehouden en hij beseft dat hun gesprekken veel weg hebben van een analyse bij een psychotherapeut. Daar ga je ook tot op het bot in de hoop te ontdekken waar het ooit fout liep. Ik kom terug is psychotherapie zonder therapeut, een relaas over feilbaarheid, erfelijke belasting en uiteindelijk ook over de manier waarop lichaam en taal met elkaar verbonden zijn.’ (fragmenten juryrapport)
Libris Literatuur Prijs 2015
Adriaan van Dis
Jury: Wim Pijbes, Jacqueline Bel, Rob van Essen, Maria Goos, Marnix Verplancke (BE)
Zie ook