Yves Petry vertelt over De maagd Marino in Casa Luna (NCRV), 2011
'Er bestaat in de westerse romanliteratuur een traditie van hoofdfiguren die de wereld vanaf een randpositie waarnemen en daarop onbarmhartig commentaar leveren. Vroege vertegenwoordigers van deze richting zijn te vinden bij de Russen Gogol (Dagboek van een gek) en Dostojevski (Mémoires uit het souterrain). Latere auteurs bij wie zo'n verontrustende visie wordt uitgewerkt, zijn de Fransen Céline en Houellebecq en in Nederland Willem Frederik Hermans. In dit gezelschap kan men nu ook de Vlaamse auteur Yves Petry opnemen, die met De maagd Marino een schokkend boek geschreven heeft. Het verhaalgegeven is kennelijk geïnspireerd door een bizarre moord die een aantal jaren geleden in Duitsland plaatsvond: een man liet zich uit eigen vrije wil opeten door zijn minnaar. Een extreem onderwerp, dat alleen kan overtuigen wanneer een schrijver zijn lezers weet te dwingen zich in te leven in de denkwereld van slachtoffer en dader. En dat lukt Petry.(…) Het zijn de prachtige beelden, het raadselachtige vertelperspectief (de verteller wijst elke eenduidige psychologische verklaring af) en mysterieuze passages (…) die van een anekdote uit de schandaalpers een geheimzinnige roman maken.' (fragmenten juryrapport)