foto Peter Lowie
'De jury heeft Michel van der Aa unaniem voorgedragen vanwege de baanbrekende rol die hij speelt in het muziekleven, zowel in Nederland als internationaal, en de vanzelfsprekendheid waarmee de componist zijn muzikale idioom weet te combineren met beweging, film, internet, theater, elektronica en visuele elementen. Hij noemt zichzelf een "kunstomnivoor" en daarmee zegt hij niets teveel. Vanaf zijn eerste werken, midden jaren negentig, maakt hij in zijn muziek gebruik van de nieuwste technische middelen, die hij met grote perfectie toepast. Daarnaast is Van der Aa gezegend met een theatraal instinct, waardoor zijn muziek niet alleen een luisterervaring is, maar ook een visuele belevenis. Na de intimiteit van de kameropera One (2002), waarin hij experimenteert met de combinatie van live performance en film, zoekt hij in latere, grootschaliger werken, zoals de opera After Life (2006, herzien 2009) en het multimediale Sunken Garden (2011), steeds uitdrukkelijker naar een integratie van muziek en filmische elementen. Niet alleen is Van der Aa een begenadigd filmmaker en theaterregisseur, die het repertoire van het muziektheater oprekt en uitbreidt, met de interactieve liederencyclus The Book of Sand (2015) bewijst hij dat de onlinewereld voor hem net zo goed een vehikel is om zijn kunst aan een groot publiek te tonen. Michel van der Aa denkt en schrijft niet alleen muziek, hij ziet, proeft en beleeft haar. De souplesse waarmee hij verschillende kunstgenres samenvoegt en omvormt tot een organisch geheel, is in de ogen van de jury ongeëvenaard. Doordat hij alle disciplines in één hand houdt vertoont zijn werk grote coherentie. Bovendien raakt zijn muzikale bron nooit overwoekerd, maar wordt deze juist gevoed door de samenvoeging van verschillende genres.' (fragment juryrapport)