E. du Perronprijs 2013

In zijn boek Yemma (Marokkaans voor 'moeder') doet Mohammed Benzakour verslag van hoe zijn moeder na een herseninfarct in de verpleegzorg terechtkomt. In intieme korte hoofdstukjes maakt hij de lezer deelgenoot van zijn eigen verwarring en verlamming bij het aanzien van de pogingen van zijn moeder om leven en waardigheid te behouden. In rake beelden wordt een zorgwereld geschetst die nog niet op de hoogte lijkt te zijn gebracht van de culturele diversiteit in Nederland. Het zijn aangrijpende miniaturen geworden, vol liefde, melancholie, verontwaardiging en humor. 'Met een Duperroneske pen fileert Benzakour de Nederlandse samenleving met een inzet van kennis, inzicht en een persoonlijke betrokkenheid die slechts bewondering kan oproepen. Zijn observaties en de gevoelens die bij hem opkomen zijn tegelijk maatschappelijk en algemeen én persoonlijk en intiem. Hij maakt van zijn documentaire een literaire prestatie van de eerste orde.' (fragment juryrapport)