E. du Perronprijs 2020

‘“Op een avond begon je te hijgen, greep naar je borst en riep dat je moest blijven ademen omdat ze anders hadden gewonnen.” Deze openingszin leidt de fascinerende en onheilspellende dichtbundel Hogere Natuurkunde van Ellen Deckwitz in, waarin verschillende genres, stemmen en stemmingen met elkaar worden verweven. Aan het woord is een kleindochter die de stem van haar grootmoeder (1921-2014) laat klinken en haar ervaringen in de oorlog in Nederlands-Indië onder woorden probeert te brengen. Dat levensverhaal werd alleen in flarden verteld, in snippers overgeleverd. Dergelijke details geven een indruk van de overlevingsdrift van de grootmoeder als klein meisje, en van het pantser dat zij op latere leeftijd om zich heen heeft opgetrokken (…). Deckwitz schreef een indrukwekkende dichtbundel die laat zien hoe volgende generaties getekend worden door een land van herkomst dat in oorlog raakte en werd verwoest. Het leed en de veerkracht, soms ingewikkeld met elkaar verbonden, blijven bestaan, ook in volgende generaties.’ (fragment juryrapport)