'Wie Ramsey Nasrs werk overziet, wordt bekoord door de vele taalregisters die hij op aanstekelijke wijze bespeelt en die een wonderbaarlijke samenhang vertonen. De voorbeelden zijn legio. In zijn veelgeroemde gedicht Mi have een droom geeft hij de huidige Rotterdamse straattaal een gezicht, sterker nog, loopt hij er een halve eeuw op vooruit. Het is een virtuoos taalspel. In zijn gedichten als Dichter des Vaderlands bracht hij de tijdgeest pakkend onder woorden, zoals dat bij die functie hoort. Hij gebruikt woorden en begrippen die je soms niet kent, maar wel herkent. Die gedichten komen uit zijn hart. Zij laten geen enkele twijfel bestaan over zijn engagement, een engagement dat ook blijkt uit de essays die hij geschreven heeft. (...) Midden in het leven staan, maar met een open oog voor traditie en nog veel meer voor het verbinden van die traditie met het heden. Hartstocht voor wat in zijn ogen juist en rechtvaardig is. Ook luchtig en geestig. En meer dan poëet alleen: essayist, librettist, acteur, regisseur, aanjager van kunst- en cultuuruitingen, multi talent – dat kenmerkt Ramsey Nasr, die niet alleen een ambassadeur voor poëzie is, maar voor kunst in het algemeen.' (fragment uit het laudatio, uitgesproken door Job Cohen)