Anton Wachterprijs 2010

In de verhalen van Maartje Wortel gebeuren merkwaardige dingen. Hoewel de toon meestal droog en registrerend is, hangt overal een onbestemde dreiging. Het draait daarbij steeds om het betreden van het eigen erf, om een inbreuk in de privacy, om het doorbreken van grenzen, om de spanning tussen buiten- en binnenwereld. ‘In ieder van die situaties heeft zij een scherp oog voor de absurdistische kanten van het ogenschijnlijk gewone.’ De verhalen uit haar bundel Dit is jouw huis hebben een urgentie die ze ver boven dat gewone uittilt. ‘Maartje Wortel toont een geheel eigen toon, een stemgeluid dat in niets doet denken aan enig ander hedendaags proza.’ (fragmenten juryrapport)