Woutertje Pieterse Prijs 2015

'Een groot thema pakken in poëzie en beeld, die opdracht gaven Bette Westera en Sylvia Weve zichzelf mee en het resultaat is Doodgewoon. Centraal in het boek staat de dood. En dat levensgrote thema wordt niet enkel behandeld, Westera en Weve gaan de dood te lijf, omarmen het, houden het op veilige afstand, geven het waarde, en maken het zich eigen, ook voor de lezers. Dat allemaal tegelijk in één groots boek. De taal is vormvast, de illustraties divers en zeer passend, kleurrijk en rijk aan beeldkracht, het samengaan van tekst en beeld is meesterlijk (…) Het is duidelijk het werk van niet één, maar twee ontwerpers. In dat boek komt één groot literair en menselijk thema aan bod. Het steunt solide op een eeuwenlange literaire traditie. Het is ons bekend en toch weer niet, want dit boek laat zien dat binnen de grenzen van een vertrouwd huis er niettemin heel veel onbekende en verrassende plekjes zijn. De echo's van het verleden en de traditie, brengen nieuwe geluiden mee, vertrouwde contouren leiden naar verrassende en verre inzichten, gevoelens en gedachten. De schrijver van dit literaire werk doet dat trefzeker en uitdagend, zacht mijmerend of puntig, maar altijd op lichte toon én met diepgang. Maar de schrijver alleen had dit boek nooit kunnen maken. Er was ook een illustrator nodig, die op eenzelfde vanzelfsprekende manier humor met ernst verenigt, en wiens palet voldoende rijk is om de uiteenlopende aspecten van dit thema met kracht te vatten en te verbeelden. Anekdotisch, spits, reflectief en esthetisch zijn de sleutelwoorden voor woord en beeld in dit boek. Het zou niet af zijn zonder de geraffineerde inbreng van de vormgevers. In de buitengewone samenhang van tekst, prenten en vormgeving toont Doodgewoon ten volle zijn kwaliteit.' (fragment juryrapport)

Luistertip: Bette Westera leest drie van haar gedichten voor uit Doodgewoon