Alexis Blake in een video bij de presentatie van de vier genomineerde kunstenaar in het Stedelijk Museum Amsterdam
‘Voor de Prix de Rome verdiepte Alexis Blake zich met Rock to jolt [] stagger to ash in klaagzangen als uiting an rouw, een actueel onderwerp want door de pandemie hebben mensen veel verloren. De kunstenaar onderzocht de klaagzang vanuit een feministisch standpunt als protestmiddel. Dit leidde haar terug tot de antieke oudheid, toen de klaagzang als kunstvorm werd verboden.Tot zwijgen brengen is een vorm van onderdrukking - van de stem maar ook van de emoties. Blake deed onderzoek naar verschillende periodes in de geschiedenis, naar vormen en gebruiken die konden leiden tot lichamelijke expressie - want dat is wat een klaagzang doet; het brengt wat binnen zit ongecensureerd naar buiten. Hoe mensen dat doen wordt bepaald dort gender, ras, sociaaleconomische positie, seksualiteit en andere invloeden die Blake harmonieus weet samen te brengen in een klassieke dramaturgie die uitstekend wordt uitgevoerd (…). De jury was onder de indruk van de tot in details uitgewerkte, aangrijpende en memorabele performance’. (fragment juryrapport)