Prijs voor Meesterschap 2024

‘Sinds haar debuut Het karige maal (1978) tot aan haar meer recente bundel met de prachtige titel Voor wie de tijd verstrijkt (2022), is Miriam Van hee ongekend trouw gebleven aan haar thema’s. Werp een blik op titels van bundels zoals Binnenskamers, Ingesneeuwd, Winterhard, Buitenland of Als werden wij ergens ontboden. Dan valt op dat ingekeerdheid en de blik naar buiten, begrenzing en kijken over de grenzen heen zich in deze titels uitdrukken (…). Ze leeft inderdaad teruggetrokken, als dichter. Haar werk bevat ogenschijnlijk stille notities en waarnemingen over alledaagse zaken als sneeuw, het uitzicht door een raam, perrons, een regenbui, het missen van een trein. Ze noteert haar waarnemingen helder, nagenoeg zonder een enkele (uitgesponnen) metafoor. Vanuit die ogenschijnlijk losse notities ontstaat poëzie met een ruime, universele betekenis. Juryleden kenschetsten haar werk als sensitief, verstild en toegewijd. Haar meest recente bundel Voor wie de tijd verstrijkt omvat gedichten over, zoals de titel aangeeft, het voorbijgaan. In de loop van de jaren zijn de gedichten breder van opzet geworden, epischer, met langere meanderende regels (…). De Commissie voor Schone Letteren is unaniem in haar keuze dichter Miriam Van hee voor te dragen voor de Prijs voor Meesterschap op grond van de levenslange toewijding aan de poëzie, het sensitieve raffinement van de gedichten en de stelselmatige verdieping van thema’s zoals vergankelijkheid, melancholie, beweging versus stilstand, thema’s en motieven waaraan ze in elk van haar bundels vormgeeft. (fragment juryrapport)