Poelifinario 2014

'Erik van Muiswinkel is een rasverteller. Een bevlogen commentator van al wat mis is in deze wereld. Dat is een hoop, ook dat wisten we al, maar Van Muiswinkel kiest er in Schettino! voor om de vinger op één zere plek in het bijzonder te leggen en dat doet hij op een manier die zó prikkelend, zó geestig en zó raak is, dat we als jury alleen maar kunnen zeggen: dat hij dát ook kan, wisten we nog niet.  "Falend leiderschap" – want dat is de zere plek waar het hier over gaat – wordt door Van Muiswinkel op alle mogelijke manieren tegen het licht gehouden. We kijken ernaar als door een caleidoscoop, het beeld wisselt voortdurend. Aan materiaal geen gebrek, Van Muiswinkel heeft voorbeelden te over. Van hoe het niet moet uiteraard, maar ook van hoe het misschien wel zou kunnen. Deze cabaretier is geen doemdenker, er schuilt een optimist in hem, al toont die zich wel het liefst van zijn spottende kant. Engagement en ironie hebben bij Van Muiswinkel een gelukkig huwelijk gesloten. Verpakt in mooie taal rijgt hij zijn kritische observaties aaneen. Integer is hij, zonder een blad voor de mond te nemen. Soms klinkt hij bijna ouderwets als de schoolmeester die het allemaal wel even zal uitleggen. Maar zoals hij in een van zijn verhalen zelf al zegt: willen we soms ook niet gewoon iemand die vertelt hoe het zit? Naar Van Muiswinkel is het aangenaam luisteren. Dat komt ook door de liedjes die hij tussen zijn verhalen heeft geweven. Literaire hoogstandjes zijn het, op muziek gezet door Omnibuzz, en wat een vondst is dát. Door z’n voortdurende aanwezigheid op het podium zorgt de band niet alleen muzikaal, maar ook visueel voor een krachtige onderbouwing van het programma. In Schettino! komen al Van Muiswinkels talenten bijeen en laat hij zien dat hij zich heeft ontwikkeld tot een van de beste conferenciers van ons land.' (fragment juryrapport)