Opzij Literatuurprijs 2018

‘In het autobiografische Dubbelbloed doet Etchica Voorn verslag van de zoektocht naar haar eigen ik. Als dochter van een Nederlandse moeder en Surinaamse vader, die op haar vijfde uit elkaar gingen, voelt ze zich nergens echt helemaal thuis. Het thema is inmiddels bekend in de literatuur, maar Voorn heeft het vermogen om in ragfijne trefzekere miniatuurtjes te schetsen wat het voor haar betekent om niet wit en niet zwart te zijn. Nergens larmoyant of sentimenteel tekent ze openhartig haar herinneringen op. Het is alsof ze zelf nog altijd verbaasd is als ze haar Drentse overgrootvader vanuit de kamer hoort roepen of haar moeder al weg is ‘met die zwartjes’. Tegelijkertijd moet haar Surinaamse oma naar wie ze als meisje jarenlang onbeantwoorde brieven schreef, niets van haar hebben als ze de 92-jarige dame eindelijk ontmoet. Het schrijnt en schuurt in dit boek. Voorn hunkert, maar ze veroordeelt nooit. Dit plus haar vermogen om naast haar pijn, de rijkdom te zien van haar dubbele afkomst, maakt dat haar verhaal voor alle dubbelbloedigen maar ook voor enkelbloedigen invoelbaar wordt.’ (fragment juryrapport)