Zwaan 2012

'Na twee geweldige solo's van zijn collega's Remi Wörtmeyer en Koen Havenith bracht hij het publiek op de stoelen met zijn knallende optreden in Short time together, de gastchoreografie die Paul Lightfoot en Sol León creëerden voor het jarige Nationale Ballet. Als een witte tornado raasde Matthew Golding (1985) over het toneel, de ene superieure sprong aan de andere duizelingwekkende draai rijgend, voluit en krachtig, maar tegelijk zacht en volkomen beheerst. Dat hij daar ook dit keer in slaagde, is extra bijzonder. De Canadees Golding, die met zijn klassieke rollen al veel bewondering oogstte, is immers niet vertrouwd met het complexe, soms tegendraadse idioom van de NDT-choreografen. Toch heeft hij het zich met een wonderbaarlijk gemak eigen gemaakt, zonder zijn klassieke achtergrond te verloochenen. Daarmee toont hij zich een danser van de eenentwintigste eeuw: sterk en veelzijdig, nieuwsgierig en gretig. Elk optreden van deze getalenteerde, virtuoze, hartstochtelijke en – daar is dat woord weer – sexy danser is daardoor een groot genoegen.' (fragment juryrapport 'meest indrukwekkende dansprestatie')