foto Jaap Reedijk
‘Meteen in de eerste scène van Gewoon Remy wordt duidelijk dat Remy Evers een groot acteertalent heeft met een goed gevoel voor timing. Hier staat een sympathieke loser die de aandacht trekt met zijn ongewone manier van campagne voeren. Evers wil namelijk Prins Carnaval worden om zijn overleden vader - ooit ook Prins Carnaval - te eren. Zijn associatieve voorstelling vol fantasie is èn absurd èn beeldend èn verhalend. Mooi is het lijstje dat Evers vol vuur afwerkt om bij de keuzecommissie in het oog te springen, waarbij hij de verkiezingspolitiek rondom het carnaval op de hak neemt. De opbouw van zijn programma lijkt nonchalant, maar zit heel slim in elkaar. Ook zijn veelvuldig gebruik van decor, soundtrack en rekwisieten levert mooie beelden op, evenals zijn elastieken gezicht dat nagenoeg elke expressie laat zien. Ontroering en humor vechten om voorrang, hij grossiert in bijzondere beelden, wat aan het eind leidt tot een prachtige hoogtepunt.’ (fragment juryrapport)
publieksprijs: Tobi Kooiman; persoonlijkheidsprijs: Samir Fighil