foto Sara Anke Morris
'De contrabas is een instrument dat weinig op de voorgrond treedt, maar juist door haar functie als muzikaal anker binnen een ensemble doorslaggevend kan zijn voor de klank en de muzikale richting. Net zo heeft Wilbert de Joode, de winnaar van dit jaar, ondanks zijn bescheidenheid een bepalende rol gespeeld in de ontwikkeling van de geïmproviseerde muziek in Nederland in de afgelopen dertig jaar. De jury is van mening dat De Joode op geheel persoonlijke wijze vorm heeft gegeven aan een verbreding en verdieping van het begrip “improvisatie” en van artistieke kwaliteiten als inspiratie en interactie (…) Het spel van De Joode bevat een compromisloze urgentie, maar wordt niettemin gekenmerkt door zorgvuldigheid en kwetsbaarheid. De Joode is autodidact; een steeds zeldzamer fenomeen in de geïmproviseerde muziek. Zijn muzikale zelfstudie staat volledig in het teken van een fascinatie voor klankkleur en akoestiek. Zijn klank is resonant, zijn pizzicato explosief en zijn arco rijk en gevarieerd. Hij heeft een uitgebreid vocabulaire en een zeer goed oor voor de muzikale mogelijkheden van een bepaalde klank, op een bepaald ogenblik, in een bepaalde ruimte. Dit uitgangspunt in de klank van een moment geeft zijn spel een zeer intuïtief karakter (…) De jury prijst dan ook vooral het samenspel van Wilbert de Joode, een kwaliteit die zo essentieel is voor de vrije geïmproviseerde muziek. Hij is, meer dan menig ander Nederlands improvisator, vooral een luisteraar, en zijn reactievermogen en muzikale wendbaarheid zijn uitdrukkingen van zijn ideeënrijkdom (…) Wilbert de Joode is een scheppende kracht in een traditie die geen traditie wil zijn; een unieke individuele visie heeft er toe geleid dat het werk van vorige generaties in zijn handen steeds weer tot nieuwe conclusies leidt. Voor De Joode geldt bij uitstek dat muzikale creativiteit en de uitkomsten daarvan de facto een proces, nooit een definitief eindpunt zijn.' (fragmenten juryrapport)