BNG Bank Literatuurprijs 2015

‘Misschien zou de lezer zijn of haar bezwaar even terzijde kunnen schuiven, merkt de voormalige ontwikkelingswerker Alexander Laszlo op, ergens halverwege de lijvige roman Een Honger van Jamal Ouariachi. Maar wat hij ook lijkt te ondernemen om de zuivere waarheid bij het publiek te krijgen – gesprekken, brieven, monologen, een boek –, er is ooit een oordeel over hem geveld, en dat kleurt alles: hij zou zich namelijk schuldig hebben gemaakt aan kindermisbruik. Zie daar maar eens onderuit te komen, in het Nederland van de eenentwintigste eeuw, waarin sensatie, angst en morele vooringenomenheid de burger in een zodanige wurggreep lijken te houden, dat we zelfs bereid zijn om desgevraagd onze privacy in te leveren. Daarover gaat dit boek, de vierde roman van Ouariachi, die ook laat zien hoe gemakkelijk de Nederlander pleegt te denken over het leed in een ver en arm land als Ethiopië. Niet de auteur of zijn hoofdpersoon is cynisch, het is de wereld zelf, waar we desalniettemin toe veroordeeld zijn. Als contrapunt is er een liefdesverhaal door de roman gevlochten. En hoewel er voldoende aanleiding is om ook in cynisme te vervallen bij de gedachte aan de heersende ideeën over huwelijk en seksualiteit, of aan de kinderlijke rijmpjes die verliefden bakken in de lachwekkende veronderstelling dat dat goudeerlijke poëzie is, de listige compositie van deze roman laat ook voldoende oprechte momenten van genegenheid zien. En dit alles in een stijl die afwisselend woedend én gevoelig kan zijn, en soms zelfs beide tegelijk. Met bijna pesterige vasthoudendheid gaat Ouariachi door tot onze vooroordelen zijn gesloopt. Dát is een belangrijke kracht van de literatuur.’ (juryrapport)